11 Marca 2020 Światowa Organizacja Zdrowia uznała ostrą chorobę zakaźną układu oddechowego wywołaną zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 za pandemiczną.
Okazuje się, że jest bardzo dużo niedomówień w temacie samych koronawirusów, do których zalicza się SARS-CoV-2. W podręczniku dla lekarzy Wirusologia lekarska z 1982 wydanego przez PZWL przeczytamy jedynie na dwóch stronach (350- 352). Poniższe treści.
Objawy kliniczne. Obraz kliniczny przypomina katar lub zapalenie gardła. W badaniach wykonanych na ochotnikach po około trzech dniach inkubacji występowały objawy ostrego zapalenia dróg oddechowych: zajęcie śluzówek nosa, kichanie, czasami kaszel, ból gardła, głowy, podwyższona temperatura, dreszcze, zapalenie węzłów szyjnych. Okres inkubacji, oznaczony u ochotników, wynosi 2-5 dni, na ogół około 3 dni. Odporność po przebytym zakażeniu jest niska, czego dowodem sa powtarzające się reinfekcje nawet tym samym typem serologicznym wirusa.
Epidemiologia. Zakażenia występuja najczęściej w wieku dojrzałym. Rzadko izolowano wirusy od dzieci w przeciwieństwie do innych zakażeń oddechowych, na które najbardziej podatne są właśnie dzieci. Jednakże badania serologiczne wykazały, że w grupie wieku 5-9 lat około 20-25% dzieci ma już przeciwciała dla ludzkich koronawirusów. Jest interesujące, że kiedy przeważają zakażenia koronawirusami, wówczas nie izoluje sie rinowirusów. Oba typy zakażeń najczęściej wystepują w zimie i wczesną wiosną. Są odpowiedzialne za tzw. zimowe i letnie przeziębienia. Uważa się, że w tego typu zachorowaniach koronawirusy wywołują około 10-15% przypadków. Często obserwuje się zakażenia wewnątrzrodzinne. Nie istnieje ani leczenie swoiste, ani swoista immunoprofilaktyka. Przeciwko możliwości stosowania tej ostatniej przemawiają liczne obserwacje nad krótkotrwałym utrzymywaniem się pozakaźnej odporności immunologicznej.
Powrót
Żadne dane na stronie nie powinny być interpretowane jako próba przedstawienia czy wyrażenia opinii medycznej lub w inny sposób zaangażowania się w praktykę medyczną.