Szczepienia kontra niewidzialna transfuzja. Część pierwsza.
Podstawowa sprawa o jaką toczy się batalia na tym portalu to zwrócenie uwagi na podstawy immunologii. Antygen i przeciwciało to hasła, które należy poznać aby zrozumieć mechanizm obronny organizmu.
Krótki rys historyczny.
Pierwsze prace pionierów dzisiejszej immunologii dotyczyły odkrycia wirusów i bakterii jak podstawowego czynnika chorób zakaźnych i epidemii. Powstały dzięki temu współczesne nauki wirusologii i bakteriologii. Pionierami byli Pasteur, Koch, Jenner, Fleming i wielu innych. Dzięki szczepieniom i antybiotykom opanowano większość epidemii dziesiątkujących wcześniej całe populacje. Natomiast za ojca immunologii uznawany jest Emil Adolf von Behring bakteriolog pracujący u boku Roberta Kocha. Laureat pierwszej Nagrody Nobla z fizjologii i medycyny. Razem z Japończykiem Kitasato przyczynili się do opisania pierwszych przeciwciał. Przez następne lata okrywano przeróżne właściwości układu immunologicznego. Zarazem jednak nikt już nie ogarniał całości tematu. Skupienie się na bakteriach i wirusach ogromnej rzeszy tak naukowców jak i lekarzy z różnych dziedzin zaślepiło wielu na całkiem inny aspekt powstawania wielu innych chorób. Dodatkowo wprowadzono podział w medycynie na odrębne dziedziny skupione na miejscach występowania objawów i chorób. Co dziś wspólnego ma ginekologia z okulistyką?
Od momentu zapłodnienia i połączenia materiału genetycznego matki i ojca (biorcy i dawcy) zaczyna się rozwój nowego organizmu. W większości przypadków rodzi się po 9 miesiącach nowy człowiek. Przez kilka następnych miesięcy ssa matczyną pierś i tak pobiera pokarm. W pokarmie tym organizm matki dostarcza niezbędne surowce i substancje do dalszego rozwoju dziecka. O ile przez pierwsze 9 miesięcy przebywania w łonie był otulony specjalnym płaszczem ochronnym, po porodzie styka się z nowym środowiskiem. To środowisko jest niezwykle drapieżne, są w nim wirusy, bakterie i inne czynniki zagrażające jego życiu. U mamusi w środku było 36,6 na zewnątrz jest średnio 20. Ale on po porodzie jest już na tyle rozwinięty że sobie poradzi. Sam stał się stałocieplny. Reguluje swoją temperaturę przez procesy spalania składników pokarmowych w komórkach. Temperatura otoczenia to tylko jeden z wielu czynników zewnętrznych.
Organizm noworodka ma tylko zaczątek układu odpornościowego. Jego organizm dopiero się uczy jak walczyć z groźnym środowiskiem w którym przyszło mu żyć. Wprowadzono w międzyczasie wiele pojęć i podziałów co jeszcze bardziej zaciemniło obraz działania całego układu odpornościowego. Podział na odporność wrodzoną i odporność nabytą, zarazem przyznając otwarcie, że jest to podział umowny. Pojawiła się nowa gałąź medycyny – transplantologia. Odkryto działanie głównego układu zgodności tkankowej MHC. Poznano human leukocyte antigen ( HLA ). Zaczęto doszukiwać się tak dziwnych zależności i współzależności, że do badania i opisywania ich powołano nowe placówki naukowo-badawcze.
Człowiek jest jak Pandora z filmu Avatar. Wszystko ze sobą jest powiązane. Wielu lekarzy uważa dzisiaj, że do każdego pacjenta należy podchodzić holistycznie. Według słownika PWN - medycyna holistyczna «medycyna opierająca się na założeniu, że stan umysłu, ducha i ciała wzajemnie wpływają na siebie i że należy leczyć cały organizm, a nie tylko jego chorą część».
Co zatem jest tą podstawą reakcji immunologicznej? Przeczytajmy czym jest „szczepienie” od którego zaczęła się ta wyprawa.
Szczepionka – preparat pochodzenia biologicznego zawierający antygen, który stymuluje układ odpornościowy. Stop. Wyobraźmy sobie na chwilę dorosłego zdrowego mężczyznę. Przez lata jego system odpornościowy wytrenował się w rozpoznawaniu i likwidowaniu wielu zewnętrznych czynników chorobotwórczych zwanych patogenami. Ale ten zdrowy człowiek spotkał wirusa ospy. Jego organizm widzi go pierwszy raz. Nie zna „typa” , za to ten robi nieciekawą robotę w jego organizmie. Dodatkowo mnoży się i rozsiewa na innych osobników. Nasz bohater choruje, a z „typem” walczą jego przeciwciała. Odniósł drobne rany ale „typa” pokonał. Mówiąc potocznie wyzdrowiał. Inni którzy nie mieli tak silnego układu odpornościowego polegli boju. Wirus ich zabił. Żeby choroba się nie rozniosła ogłoszono kwarantannę i wprowadzono obowiązkowe szczepienia. Sztucznie uodparniano osobniki poddane kwarantannie. Niezależnie od tego czy były zdrowe czy miały już pewne objawy działania wirusa.
Szczepionka z definicji, ciąg dalszy - do rozpoznania go jako obcy, niszczenia i utworzenia pamięci poszczepiennej. Jeśli zatem spotkasz po szczepieniu owego „typa” twój organizm już go ma wszczepionego w pamięć. Działa szybko i likwiduje zagrożenie z minimalnymi stratami. Takie są ogólne zalety szczepień ochronnych. Co nie znaczy, że nie mają wad.
Chociaż posiadasz swój układ odpornościowy w pełni wykształcony to wirusy i bakterie ciągle mogą zagrażać twojej egzystencji. Na te najbardziej zabójcze wyprodukowano szczepionki. I tu na chwilę zakończmy temat wirusów i bakterii.
Człowiek nie choruje tylko z powodu pojawienia się w otoczeniu wirusów i bakterii. Wiele chorób występujących dziś i nazwanych epidemią XXI wieku ma nierozpoznany czynnik je powodujący. Czy to znaczy, że nikt nie szuka przyczyny i pozwala tym osobom na ciągłe doznawanie niedogodności, bóle i chorobę?
Zrobiono miliony analiz chorych, wpakowano w to miliardy dolarów i nie znaleziono przyczyny. To jest porażający wynik dla współczesnej ślepej medycyny. Tutaj znajdziesz dane i wydatki na badania i leczenie tylko w USA.
Autoimmune Diseases Research Plan 2002
Progress In Autoimmune Diseases Research
Znalezienie wirusa i bakterii mikronowych rozmiarów nie nastręcza dziś trudności a znalezienie przyczyny tylko chorób reumatycznych jest niemożliwe? Dlaczego?
Bo przyczyną jest niewidzialna.
Niewidzialna na pierwszy, drugi, trzeci rzut oka na chorego.
Wiadomym jest nie od dziś, że zebrawszy trochę doświadczenia życiowego działasz podobnie jak układ odpornościowy. Jedno spojrzenie i wiesz czy dana osoba to wróg czy przyjaciel. Chyba, że się dobrze zamaskuje.
Koniec części pierwszej.
PowrótŻadne dane na stronie nie powinny być interpretowane jako próba przedstawienia czy wyrażenia opinii medycznej lub w inny sposób zaangażowania się w praktykę medyczną.